Ohayo ! Nie wiem od czego by tu zacząć , ale tak . Japonia inaczej kraj kwitnącej wiśni . Najbardziej właśnie tam chciałabym polecieć . Mam nadzieje ze kiedyś to marzonko się spełni . ^^
Po drugie : teraz opowiem troche więcej o japoni , więc :
między 6:00 a 12:00 - ohayoo - dzień dobry(ohajo)
ohayoo gozaimasu - dzień dobry panu(ohajo gozajmas)
między 13:00 a tak 17:00, 18:00 - konnichiwa(koniciła)
a poźniej jest - konbanwa - dobry wieczór(konbała)
sayoonara - do widzenia(sajonara)
oyasuminasai - dobranoc(ojasuminasaj)
arigatou - dziękuję(arigato)
sumimasen - przepraszam(sumimasen)
ittekimasu - zaraz wracam(ittekimas)
itterasshai - wracaj szybko(itteraszaj)
tadaima - wrociłam\em(tadajma)
okaerinasai - witaj w domu(okaerinasaj)
hajimemashite - jak się masz(hadżimemashte)
watashiwa .... desu - mam na imię...(łatashiła...des)
doozo yoroshiku - miło mi cię poznać(dozo jorosziku)
~Święta obchodzone w Japonii~
Japończycy bardzo żywiołowo celebrują odejście starego roku i nadejścia nowego. Okres noworocznego świętowania nazywa się shogatsu, co w szerokim rozumieniu tego słowa oznacza pierwszy miesiąc roku. 1 Stycznia rodziny zbierają się, by wspólnie wypić specjalny rodzaj sake zapewniający długowieczność, zjeść specjalną zupę z kleistymi ciasteczkami ryżowymi w środku i, ogólnie rzecz biorąc, zatrzeć wszelkie gorzkie wspomnienia z minionego roku. Japończycy dekorują wejścia do swoich domów gałązkami sosny i festonami ze słomy, które symbolicznie strzegą wrót przed siłami nieczystymi. Odwiedzają również świątynie, by pomodlić się o przychylność losu w nadchodzącym roku, a także domy krewnych i przyjaciół, by wymienić noworoczne życzenia. Wiele japońskich dzieci spędza obecnie święta przy grach komputerowych. Niemało jest jednak i tych, które oddają się tradycyjnym noworocznym rozrywkom, takim jak gra zbliżona do badmintona, zabawa kolorowymi bąkami, puszczanie latawców oraz sugoroku - japońska wersja gry kostką. Święta noworoczne to najważniejsze wydarzenie w japońskim kalendarzu. Przez trzy pierwsze dni w roku zamknięte są wszystkie firmy i urzędy państwowe.
SETSUBUN
W przeszłości słowo setsubun oznaczało którąkolwiek z licznych zmian sezonu w starym kalendarzu. W dzisiejszych czasach odnosi się ono konkretnie do 3 lub 4 lutego, tradycyjnego początku wiosny. W starym kalendarzu pierwszy dzień wiosny oznaczał początek nowego roku. Zgodnie z tradycją, Japończycy świętują ten dzień rozsypując po domu ziarna fasoli, mające odganiać złe duchy.
ŚWIĘTO LALEK
Święto Lalek, czyli Hina-matsuri, odbywa się 3 marca. Rodziny, w których są dziewczynki, urządzają wystawę lalek przedstawiających dawny dwór cesarski i świętują ten dzień popijając specjalny rodzaj słodkiej, białej sake.
DZIEŃ DZIECKA
Piąty dzień piątego miesiąca celebrowano w Chinach i Japonii od dawien dawna. W 1948 roku 5 maja został ogłoszony świętem państwowym w Japonii. Choć z nazwy jest to Dzień Dziecka, tak naprawdę jest to święto chłopców. Rodziny mające chłopców wieszają na zewnątrz domów proporce w kształcie karpia będącego symbolem siły, a wewnątrz urządzają wystawy lalek - samurajów oraz zbroi. Świątecznym akcentem są specjalne ryżowe ciasteczka.
ŚWIĘTO TANABATA
Obchodzone 7 lipca, a w niektórych regionach 7 sierpnia, święto Tanabata wywodzi się z chińskiej legendy ludowej o romantycznym, odbywającym się raz w roku spotkaniu dwóch gwiazd na Mlecznej Drodze: Ataira i Wegi. Tego dnia ludzie wypisują swoje marzenia na paskach kolorowego papieru, przytwierdzanych do gałęzi bambusa.
ŚWIĘTO BON
Święto Bon trwało tradycyjnie kilka dni, około 15 lipca według kalendarza księżycowego, kiedy to dusze zmarłych miały powracać do swych domów. Dziś odbywa się ono zwykle około 15 sierpnia. Wielu Japończyków wraca wtedy do swoich rodzinnych stron, by odwiedzić groby bliskich. Zapala się też lampki, by wskazywać duszom drogę do domu i drogę powrotną, ofiarowuje się zmarłym jedzenie i tańczy specjalny taniec o nazwie "bon odori". Lampki są często puszczane na wodę w okolicznych rzekach. Tradycja buddyjska nakazuje oddanie czci grobom bliskich podczas wiosennego zrównania dnia z nocą około 21 marca oraz jesiennego zrównania dnia z nocą około 23 września.
ŚWIĘTA LOKALNE
Zwyczaj organizowania świąt, na które zaprasza się bóstwa, by je podjąć, ugościć i z nimi obcować, ma w Japonii długą tradycję. Podczas wielu z nich, na przykład święta Gion w Kioto czy Okunchi w Nagasaki, odbywają się barwne procesje ze wspaniałymi przenośnymi ołtarzami i innymi dekoracjami. Dzielnice handlowe często prześcigają się w pomysłach na jak najbogatszą oprawę uroczystości.
ŚWIĘTA ROLNICZE
Od okresu Yayoi (trwającego mniej więcej od 300 roku p.n.e. do 300 roku n.e.) postawą produkcji żywności w Japonii są mokre uprawy. W związku z tym wiele świąt ma związek z rolnictwem, a szczególnie uprawą ryżu. Noworoczne obrzędy shintoistyczne były początkowo świętami, podczas których modlono się o obfite zbiory w nadchodzącym roku. Święta sadzenia ryżu i inne święta ryżowe wciąż obchodzone w Japonii także obejmują modły o pomyślne zbiory. Dziewczynki ubrane w kimona, z rękawami związanymi z tyłu czerwonymi szarfami, sadzą ryż przy muzyce bębnów, fletów i dzwonków, w wykonaniu towarzyszących im artystów. Tradycyjnie towarzyszący tego typu świętom taniec stopniowo przerodził się w element teatru nô. Jesienią odbywają się święta zbiorów, podczas których pierwsze owoce mokrych pól ryżowych składane są w ofierze bogom. Te jesienne święta obchodzi cała społeczność wiejska. W wielu miejscach na ulicach pojawiają się procesje z przenośnymi ołtarzami symbolicznych bóstw. W Pałacu Cesarskim cesarz składa bogom ofiary ze świeżego ziarna i produktów rolnych.
ŚWIĘTA LETNIE
Wiele świąt wiosennych ma na celu wznoszenie modłów o pomyślne zbiory, a świąt jesiennych - podziękowanie bogom za plony. Przesłaniem wielu świąt letnich natomiast jest odpędzanie chorób. Spośród trzech najważniejszych świąt - Gion w Kioto, Tenjin w Osace i Kanda w Tokio, dwa pierwsze mają taki właśnie charakter.
Święto Gion obchodzone 17 lipca, słynące z ulicznych procesji z 32 przenośnymi ołtarzami, było początkowo świętem kultu duchów mającego wielu wyznawców od okresu Heian (794-1192) po średniowiecze włącznie. Wierzyli oni, że nieszczęścia i epidemie dotykają żyjących za sprawą duchów ludzi znaczących, którzy odeszli pozostawiając za sobą urazę do świata. Epidemie często zdarzały się latem - stąd też większość letnich świąt poświęcona była złagodzeniu gniewu duchów, które je powodowały. Podczas święta Tenjin, wywodzącego się także z kultu duchów, na rzekach Osaki pojawiają się niezliczone łódki z bębnami i lalkami, towarzyszące łodziom unoszącym barwne ołtarze.
INNE WAŻNE ŚWIĘTA
Jednym z najważniejszych letnich świąt Japonii, przyciągającym co roku wielu turystów, jest święto Nebuta obchodzone na początku sierpnia w Aomori i innych miejscowościach w północnowschodniej części kraju. Jego rysem charakterystycznym są nocne procesje z ogromnymi papierowymi ołtarzami, oświetlonymi od środka i przedstawiającymi sławne postacie z przeszłości i dnia dzisiejszego. Uważa się, że święto to wywodzi się z rytuału mającego na celu odpędzenie ospałości, jako że słowo nebuta pochodzi od japońskiego słowa senność. Odbywające się w październiku w Nagasaki święto Okunchi jest znanym z tańca smoka świętem zbiorów, wywodzącym się z Chin. Na ulicach miasta pojawiają się wtedy procesje z pochodzącymi z okresu Edo statkami handlowymi, wielorybami wyrzucającymi w górę fontanny wody i innymi symbolami.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ŚWIĘTO HANAMI
Pierwszą oznaką zbliżającego się Święta Wiśni są kwitnące śliwy, które na południu Japonii można zobaczyć już pod koniec lutego.
Dlaczego Japonia nazywana jest Krajem Kwitnącej wiśni?
Kwiaty we wszystkich możliwych odcieniach różu są wszechobecne. Widać je w parkach dużych miast, wzdłuż poboczy dróg i autostrad, a nawet na stromych górskich stokach. Z okresem kwitnienia wiśni związany jest bardzo specyficzna japońska tradycja hanami, czyli tłumacząc dosłownie: "oglądanie kwiatów". Nie jest to jednak zwyczajne podziwianie piękna przyrody, ale okazja do towarzyskich spotkań i zabawy w gronie najbliższych przyjaciół. Można powiedzieć, że na przełomie marca i kwietnia Japończyków ogarnia kwiatowe szaleństwo. Święto to zawsze rozpoczyna piosenka:
Sakura, sakura, no yama mo sato mo,
Miwatasu kagiri, kasumi ka, kumo ka,
Asahi ni nioru, sakura, sakura,
Hanazakari.
Sakura, sakura, yayoi no sora wa,
Miwatsu kagiri, kasumi ka, kumo ka
Nioizu izuru, izaya, izaya,
Miniyukan.
Wiśnia, wiśnia, pokryła góry i miasta,
gdziekolwiek sięgnąć wzrokiem.
Czy to mgła czy chmury?
Mieni się w porannym słońcu, wiśnia, wiśnia
w pełnym rozkwicie.
Wiśnia, wisnia. Wiosenne niebo
gdziekolwiek sięgnąć wzrokiem.
Czy to mgła czy chmury?
W powodzi kolorów. Chodźmy więc, chodźmy,
oglądać kwitnące kwiaty.
UME OBWIESZCZAJĄ NADEJŚCIE WIOSNY
Pierwszą oznaką zbliżającego się święta wiśni są kwitnące śliwy, które na południu Japonii można zobaczyć pod koniec lutego. Wprawdzie ume (śliwy) nie wyglądają aż tak spektakularnie jak sakura, ale obwieszczają nadejście wiosny i są sygnałem do rozpoczęcia odliczania. I rzeczywiście kilka tygodni później Japonię po prostu zalewa powódź wiśniowych kwiatów. Fala nadciąga z południa, stopniowo ogarniając kolejne regiony kraju, a jej postępy są pilnie śledzone przez prasę i telewizje. W krajowych i lokalnych programach informacyjnych, oprócz zwykłych prognoz pogody, pojawiają się także "prognozy kwitnienia". W ten sposób można sobie z dużym wyprzedzeniem zaplanować wszelkie towarzyskie spotkania z okazji hanami. Japończycy mają opinię najbardziej pracowitego społeczeństwa świata. To prawda, ale jednocześnie są to ludzie, którzy potrafią niemal w stu procentach wykorzystać każdą nadarzającą się okazje do zabawy. Tak naprawdę hanami to wielki wiosenny piknik. Radosne towarzyskie lub rodzinne spotkania na świeżym powietrzu, pod kwitnącymi drzewami, które oszałamiająco wręcz pachną. Kwestią zasadniczą jest właściwy wybór miejsca. Wbrew pozorom nie jest to takie łatwe. Chociaż wiśnie rosną wszędzie, to każdy region, miasto czy miejscowość ma swój ranking najpiękniej kwitnących drzew i najbardziej popularnych miejsc spotkań. Są miejsca cieszące się lokalną popularnością, ale również słynne na cały kraj (np. Park Ueno w Tokio czy Park Yoshino w Narze).
HANAMI TO WIELKI RADOSNY PIKNIK
W księgarniach dostępne są różnego rodzaju przewodniki, opisujące najsłynniejsze miejsca, a wiele biur podróży organizuje specjalne wyjazdy i wycieczki. Oczywiście każda ma swój ulubiony zakątek. Hanami to jednak nire tylko okazja do spotkań czysto towarzyskich. Wiadomo, że dobry pracownik powinien być emocjonalnie związany ze swoją firmą. Wiśniowy piknik to również możliwość integracji szefostwa z pracownikami. Firmowe spotkania wzbogacone są więc o różnego rodzaju dodatkowe atrakcje, np. konkurs karaoke czy gry zręcznościowe. Trudno jednak cieszyć się pięknem przyrody z pustym brzuchem. Jedzenie jest równie ważnym elementem hanami jak piękne kwiaty, dlatego zawsze należy dokładnie ustalić, jakie smakołyki pojawią się na wiosennym pikniku. Idealnie byłoby, gdyby wszystkie potrawy przygotowane zostały przez uczestników spotkania, ale równie dobrze sprawdzają się gotowe zestawy "obento". Mieszkańcy Japonii zasadniczo lubią piknikowanie na świeżym powietrzu (doskonale wiadomo, że wtedy wszystko lepiej smakuje), a w ciągu roku mają do tego kilka "oficjalnych" okazji: hanami wiosną, tsukimi (oglądanie pełni księżyca) we wrześniu oraz podziwianie czerwonych klonowych liści jesienią. Skąd jednak bierze się taka miłość (bo trudno to chyba inaczej nazwać) do kwitnących wiśni? Oto trochę żartobliwa odpowiedz Japończyków: "My Japończycy kochamy sakure z dwóch powodów. Po pierwsze, wszystkie drzewa zakwitają jednocześnie, w czym przypominają samych Japończyków, którzy lubią działać wspólnie. Po drugie, kwiaty szybko przekwitają i opadają, więc czasu, aby cieszyć się ich pięknem, jest niewiele. Jednak czas ten, dobrze wykorzystany, pozostawia na zawsze piękne wspomnienia.
~Statystyki~
Nazwa oficjalna: Nihon/Nippon
Waluta: Jen
Stolica: Tokio (Tokyo)
Większe Miasta: Jokohama, Osaka, Nagoja, Sapporo, Kioto, Kobe
Warunki naturalne: Teren w większości wyżynny i górzysty (średniowysokie góry)
Klimat: płn. - umiarkowany, ciepły; śr. - podzwrotnikowy; pd. - zwrotnikowy; klimat monsunowy na całym obszarze kraju
Strefa czasowa: GMT +9h
Ustrój polityczny: monarchia konstytucyjna
Święto narodowe: 23 grudnia (narodziny cesarza, 1933)
Główne produkty eksportu: maszyny i urządzenia, środki transportu, wyroby elektryczne, elektronika, statki, chemikalia, metale
Bogactwa naturalne: ryby
~Historia~
Tak właściwie to historię Japonii można podzielić na conajmniej dwie części. Granica ta przebiega całkiem niedawno, bo już w roku 1945. Nie będę się jednak zagłębiał w szczegóły, gdyż na to powinno przypaść osobne miejsce lub dział. Wspomnę jednak, że rok 1945 był rokiem przełomowym dla Japonii. II wojna światowo znacznie zachwiała gospodarką Japonii. Zrzucenie dwóch bomb atomowych (na Hiroszimę i Nagasaki) było dramatycznym wydarzeniem, jednak była to przepustka do wolności, niezależności i rozwoju, o czym obiecuję, że opowiem wam kiedyś bliżej, bo to strzasznie ciekawa historia;). Od tego czasu (czasu wojny) kraj ten stał się jedną z największych potęg gospodarczych świata (mogę nawet śmiało powiedzieć, iż to Ameryka im w tym pomogła).
~Ludność~
Liczba ludności: 126 640 000 (1997r)
Urbanizacja: 77%
Średnia długość życia: 80 lat mężczyźni, 82 lata kobiety
Język: Japoński (urzędowy)
Skład etniczny: 99% Japończycy
Wyznania: Shintoiści, buddyzm (często połączone), chrześcijania; 30 % wyznawcy nowych religii
Analfabetyzm: 1% (dla porównania - Polska: 2%, USA: 3%, Turcja: 19%, Chiny: 27%, Afganistan: 71%, Nepal: 74%, Watykan: 0% :)
PKB na osobę: 40 940 USD (1994) (dla porównania - Polska: 3702 :P, USA: 27821, Afganistan: 485 - ha!:D)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz